---

انسان‌ها برای رسیدن به آرامش راه‌های متفاوتی را در زندگی خود طی می‌کنند. برخی از آن‌ها برای دست یافتن به آرامش، خود را درگیر مسائل متفاوتی می‌کنند. اکثر افراد راه رسیدن به آرامش را در دنیای مادیات جست‌وجو می‌کنند، اما نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که چنین انسان‌هایی هیچ گاه با پیمودن چنین راهی به مقصد مورد نظر نمی‌رسند. انسانی که برای رسیدن به مقصد خود راه را اشتباه برود، هیچ گاه به مقصد نخواهد رسید. این قبیل آدم‌ها تا زمانی که راه صحیح رسیدن به آرامش را پیدا نکنند، هیچ گاه به آرامش حقیقی دست نمی‌یابند. منظور از آرامش حقیقی همان آرامشی است که انسان آن را به طور دائم و پیوسته و به صورت پایدار در وجود و در زندگی خود احساس می‌کند. چنین آرامشی نشانه‌هایی نیز به همراه دارد که در ادامه به چند مورد از آن‌ها اشاره خواهیم کرد.

اتومبیلی که ما را به مقصد نمی‌رساند

انسان‌هایی که به آرامش حقیقی می‌رسند، نگاه و بینشی عمیق و پاک نسبت به زندگی و محیط پیرامون خود پیدا می‌کنند. آنان همواره افکاری مثبت و سازنده را در ذهن خود می‌پرورانند. آن‌ها هیچ‌گاه پس از رسیدن به چنین آرامشی در زندگی خود احساس خلأ نمی‌کنند و دچار پریشانی و مشکلات روحی و روانی نمی‌شوند. چنین انسان‌هایی آرامش حقیقی را با پرداخت هزینه‌های گزاف مادی به دست نمی‌آورند، بلکه برعکس، آن‌ها بدون پرداختن هزینه خاصی به آرامشی پایدار و حقیقی دست پیدا می‌کنند؛ بنابراین از همین مورد آخر که به آن اشاره شد، می‌توان فهمید که آرامش حقیقی به هیچ عنوان با متحمل شدن هزینه‌های گزاف حاصل نمی‌شود. در نتیجه اتومبیل، مادیات و... ما را به مقصد و هدف مورد نظر نمی‌رساند. حال ممکن است برای عده‌ای این سؤال پیش بیاید که راه رسیدن به آرامش حقیقی را چگونه می‌توان یافت؟

تنها مسیری که به مقصد می‌رسد

تنها و تأثیرگذارترین راه برای رسیدن به آرامش حقیقی، ارتباط با جهان معنویت است. جهانی که برای درک آن باید خود را وارد آن کنیم و تغییرات به وجود آمده در روح و جسم خود را پس از ورود به آن مورد ارزیابی قرار دهیم. ممکن است در ابتدا ورود به جهان معنویت برای آن دسته از افرادی که سال‌ها خود را در جهان مادیات زندانی کرده‌اند، کمی مشکل باشد، اما اگر واقعاً به دنبال دست یافتن به آرامش حقیقی باشیم، باید تمام سختی‌ها و موانع موجود در این راه را با موفقیت پشت سر بگذاریم.

تغییر هر چقدر بزرگ‌تر باشد، صبر و تحمل بیشتری را نیز می‌طلبد. انسان برای رسیدن به قله کوه باید از راه دشوار و طاقت‌فرسایی عبور کند تا به چشم‌اندازی فوق‌العاده دست یابد؛ بنابراین در ابتدا ممکن است دل کندن از جهان جذاب مادیات برای او غیر ممکن به نظر برسد، اما اگر تعریف صحیح و درستی از آرامش به دست بیاورد، دیگر جهان مادیات جذابیت چندانی برایش نخواهد داشت. همانند انسانی که سال‌ها زمینی را به نیت یافتن گنج حفر می‌کند، اما پس از مدتی متوجه می‌شود که گنج مورد نظرش در جای دیگری قرار دارد؛ بنابراین اولین قدم آن است که برای رسیدن به هدف خود یعنی رسیدن به آرامش واقعی باید ابتدا در جاده معنویت قدم بگذاریم. زمانی که راه صحیح را پیدا کردید، دیگر رسیدن به مقصد خیلی دشوار نخواهد بود. حال برای اینکه درک این موضوع برایتان ساده‌تر شود، باید یک تعریف قابل فهم و ساده و مختصر از معنویت و جهان معنوی شرح داده شود. معنویت به حقیقت نهایی یا غیر مادی اشاره دارد. راهی درونی که شخص را قادر به کشف ماهیت هستی یا عمیق‌ترین ارزش‌ها و معانی زندگی مردم می‌سازد. معنویت یعنی تمام مسائلی که با روح و روان و باطن انسان‌ها سر و کار دارد. جهان معنوی جهانی است که در آن انسان‌ها نگاهی متفاوت نسبت به مسائل موجود در اطراف خود دارند و با نگاهی فیلسوفانه به چیستی و اهمیت همه مسائل می‌پردازند. جدا از مسئله دید و تفاوت بینش انسان‌ها در این دو جهان، یکی دیگر از تفاوت‌هایی که این دو جهان با هم دارند این است که انسان‌هایی که به جهان معنویت ورود می‌کنند نیازمند پرداخت هزینه‌های مادی و تحمل فشار‌های گوناگون جسمی و روانی برای رسیدن به نیاز‌های خود نیستند، چون تمام نیاز‌های آنان در دنیای درونشان برطرف می‌شود. تنها سرمایه انسان‌هایی که در این جهان زندگی می‌کنند، عقل و ذهن هشیار آنهاست. سرمایه دوم برای ورود به جهان معنویت داشتن قلب و روحی پاک و منزه از هرگونه گناه است.

چگونه به آرامش حقیقی دست پیدا کنیم؟

همانطور که گفتیم جاده معنویت تنها مسیری است که انسان با قدم گذاشتن در این مسیر و پیمودن آن تا انتها به آرامش مطلق و دائمی دست پیدا می‌کند. آرامشی که همیشه و در هر نقطه‌ای از جهان که حضور داشته باشیم و در هر شرایطی با شما همراه خواهد بود. به احتمال زیاد سؤال‌هایی که در ذهن شما مدام همچون یک چرخ و فلک می‌گردند از این قرار هستند که علت ماندگاری چنین آرامشی به صورت پیوسته و دائمی در جهان معنویت چیست؟ و چرا در جهان معنویت برای دست یافتن به آرامش نیازی به پرداختن هزینه‌های بسیار نیست؟
علت ماندگاری و برتری این نوع آرامش نسبت به آرامشی که در جهان مادی به دنبال آن می‌گردید، این است که آرامشی که شما در جهان مادیات به دنبالش هستید را از اشیا و نهایتاً از انسان‌ها دریافت می‌کنید. انسان‌ها و سایر موجودات و اشیا و تمام چیز‌هایی که در عالم وجود دارند، هیچ کدام منبع حقیقی آرامش نیستند. همه آن‌ها آرامش محدودی را در اختیار دارند که هیچ گاه نمی‌توانند به صورت دائمی باعث به وجود آمدن آرامش واقعی و عمیق شوند.

در واقع تمام آن‌ها نیز از منشأ و منبعی دیگر آرامش خود را دریافت می‌کنند و آن‌ها خودشان نیز گیرنده هستند نه فرستنده. دوم آنکه آرامش حقیقی به دلیل آنکه در جهان معنویت وجود دارد برای دست یافتن به آن نیازی نیست متحمل هزینه‌های سنگین مادی شویم. چون در جهان معنوی شما برای رسیدن به هیچ چیز نیازمند سرمایه مادی فراوان نخواهید بود. به تعبیری دیگری مادیات هیچ گونه ارتباطی با جهان معنوی ندارد و در واقع دو جهان کاملاً متفاوت از یکدیگر هستند.

دست از آب در هاون کوبیدن بکشید

باید به تمام انسان‌هایی که سال‌های زیادی از عمر خود را با پرداخت هزینه‌های گرانبهای مالی سپری کرده‌اند بگوییم که در این مدت طولانی راه خود را اشتباه رفته‌اند و به تعبیری دیگر تاکنون آب در هاون می‌کوبیدند، اما با این وجود از قدیم‌الایام گفته‌اند جلوی ضرر را هر وقت بگیریم منفعت است. حال که متوجه اشتباه خود شده‌اید با پیمودن راه صحیح در زندگی خود تغییری مثبت و سازنده به وجود بیاورید.

به نظرتان این آرامش را در کجا باید به دست آوریم؟ اگر در ذهن‌تان جست‌وجویی کرده باشید به احتمال فراوان پاسخ این سؤال را یافته‌اید. برای رسیدن به آرامش باید به طرف منبع آرامش برویم و از طریق آن نیاز خود را تأمین کنیم. آرامش حقیقی خود را تنها می‌توانید با ارتباط با خداوند متعال به دست آورید، اما پی بردن به این موضوع تنها کافی نیست و شما را به نقطه مطلوب این مسیر نمی‌رساند، بلکه باید در عمل نیز رفتاری معنویت محور داشته باشید. شما در این مرحله کنونی همچون انسانی هستید که مکان گنج را یافته، اما هنوز موفق به بیرون کشیدن آن از دل خاک نشده است. در اینجا سؤال نهایی برای شما ایجاد می‌شود که چگونه می‌توانیم به این گنج، یعنی آرامش حقیقی دست پیدا کنیم؟ شما تنها با انجام یک عمل به صورت روزانه و پیوسته می‌توانید در هر لحظه و در هر کجا و در هر شرایطی که هستید آرامش را در وجود خود و همچنین در اطراف خود احساس کنید. آن عمل چیزی نیست جز عبادت کردن، راز و نیاز و نیایش دائمی با خداوند متعال در همه احوال زندگی. از این پس سرگردانی و پریشانی شما برای رسیدن به آرامش به پایان خواهد رسید و نیازی نیست برای رسیدن به آرامش هزینه‌های مادی فراوانی پرداخت کنید. چنین انسانی بی‌شک تفاوتی محسوس را با آرامشی که در گذشته در جهان مادیات به دنبالش بود احساس خواهد کرد. البته این به معنای بی‌تفاوتی نسبت به زندگی دنیوی نیست، بلکه تمام زندگی رنگ و معنای دیگری می‌گیرد.