---

همه می دانیم مصرف ماهی بسیار مفید است ، بیشتر انواع ماهی ها به دلیل داشتن مواد مغذی برای سلامت انسان مفید است و طعم لذیذی دارد اما در این بخش چند نوع ماهی را به شما معرفی می کنیم که مصرف آن به دلایل مختلفی توصیه نمی شود .


آیا می دانستید در برخی موارد خوردن تیلاپیا بدتر از گوشت خوک است؟ در حقیقت، طبق مطالعه سال 2008 که در مجله انجمن رژیم آمریکا منتشر شد، مصرف زیاد ماهی تیلاپیا پرورشی منجر به التهاب زیاد در بدن می شود.

ماهی تیلاپیا شامل مقادیر بسیار پایین اسیدهای چرب امگا 3 و سطح بسیار بالایی از اسیدهای چرب امگا 6 است.

میزان پایین امگا 3 و امگا 6 بالا برای افراد مبتلا به بیماری های قلبی، ورم مفاصل، آسم و دیگر علائم بیماری های خود ایمنی و آلرژی که در برابر واکنش های التهابی آسیب پذیر هستند، خطرناک است. این التهاب به رگ های خونی، قلب، ریه و بافت های مفاصل، پوست و دستگاه گوارش آسیب می زند.

روغن ماهی اطلسی:

از لحاظ تاریخی، روغن ماهی اطلسی گونه ای برای تغذیه تمدن جدید جهان و مهاجرت اولیه دریای کاراییب، از اهمیت بالایی برخوردار است. اما ماهیگیری های سنگین در طول هزاران سال گذشته خسارت زیادی برجای گذاشته است. در اواخر دهه 1990، فاجعه رخ داد و ماهیگیری ویران شد.
اگرچه ماهی ماده بیش از صد میلیون تخم آزاد می کند، اما تعداد کمی از آن ها می توانند تا بالغ شدن زنده بمانند.
اگر از طرفدار روغن ماهی هستید، مطمئن شوید که این روغن از ماهی اقیانوس اطلس تامین نمی شود. بهترین منبع ماهی از صید در آلاسکا گرفته می شود.

کفشک ماهی اطلسی(هالیبوت):

به خاطر میزان صید بی رویه و آلودگی، بهتر است ماهی های نام برده شده را در دریا رها کنید. در حالی که برخی از سازمان ها می گویند هالیبوت گزینه بهتری است.

ماهی خاویار و بیل سر:

ماهی خاویار از ماهی های باستانی است که به شدت حاوی تخم ماهی، معروف به خاویار است. در واقع، این ماهی خوب رشد کرده و می تواند 100 سال عمر کند. این ماهی می تواند چند صد پوند خاویار حمل کند به همین دلیل ماهی خاویاربرای ماهیگیران بسیار ارزشمند است.
تخم این ماهی خاصیت بیشتری نسبت به گوشت آن دارد اما نحوه صید در سلامت آن بسیار موثر است .اگر به روش غیر بهداشتی صید شود احتمال ابتلا به تب ، تهوع ، سردرد ، عوارض گوارشی و کبدی را دارد.

ماهی خاردار شیلی:

در حقیقت پاتاگونیا خاردار به ماهی خاردار معروف است. صید بی رویه این ماهی، این گونه را با مشکلات جدی روبرو کرده است علاوه براین به دلیل سطح بالای جیوه باید از خوردن آن اجتناب کنید .

ایل ماهی:

مارماهی ها در بسیاری از نقاط جهان پراکنده و به دلیل صید بی رویه در خطر انقراض هستند علاوه براین این نوع ماهی آلودگی های صنعتی و کشاورزی موجود در آب را جذب می کند .مار ماهی سمی و حاوی مقدار زیادی جیوه است.

سالمون پرورشی:

ماهی های پرورشی بخصوص سالمون را در رژیم غذایی خود نگنجانید زیرا بیشتر این ماهی ها با عنوان سالمون "آتلانتیک" پرورش داده می شود به این معنی که آنها توسط آفت کش ها ، انگل ، باکتریها تغذیه می شوند
صید ماهی های آزاد به دلیل خطر انقراض غیر قانونی محسوب می شود اما با وجود این حمایت ها حدود 75 در صد از سالمون ها تا سال 2100 از بین می روند
مطالعات نشان میدهد میزان امگا 3 و مواد مغذی به شدت در سالمون پرورشی کم است. هم چنین سطوح دی اکسین در سالمون پرورشی 11 برابر بالاتر از سالمون آزاد می باشد. دی اکسین به عنوان ماده کثیف طبقه بندی و در سلول های چربی ذخیره می شوند. عمر آن ها حدود 7 تا 11 سال است. آلاینده های محیطی به سرطان، آسیب اعضای بدن و اختلال عملکرد سیستم ایمنی مرتبط هستند.
علاوه بر اینها سالمون پرورشی، در واقع افزایش وزن و افزایش خطر سندرم متابولیک و دیابت نوع 2 را نشان می دهد.
صید بی رویه ماهیان ساردین، ماهی کولی، ماهی خال، شاه ماهی و دیگر ماهی ها باعث واژگون شدن اکوسیستم های طبیعی شده است.

ماهی پینه دوز ، گربه ماهی ، ترا:

شاید اسم این ماهی ها را در منوی غذایی آمریکایی ها ببینید که به آنها ماهی پانگاسیس گفته می شود و جز آلوده ترین ماهی ها بشمار می رود زیرا 70 تا 80 در صد گونه ها توسط میکروبهای صدف آلوده شده اند و حتی خام و نپخته آن برای مصرف کننده خطر دارد
علاوه براین ماهی های آلوده با مقدار زیادی آنتی بیوتیک ها و آفت کش ها درمان می شوند.گربه ماهی غیر پرورشی خطر کمتری دارد و از نظر غذایی مفید است.

میگو وارداتی:

ماده ای برای جلوگیری از تغییر رنگ میگو به آنها زده می شود که اثرات استروژنی دارد و باعث کاهش اسپرم در مردان و افزایش احتمال سرطان پستان در زنان می شود.
آبهایی که میگوها در آن پرورش می یابند مواد سمی دارد که با بیماری اختلال کم توجهی ، ازدست دادن حافظه ، تومور مرتبط هستند .

ماهی قرمز:

ماهی قرمز با طول عمری که دارد تا حدود 150 سال زنده می ماند ولی میزان جیوه در این ماهی بالا است و مصرف آن توصیه نمی شود .

ماکارل:

جیوه موجود در ماکارل در بدن تجمع می کند و موجب بیماری های مختلف می شود اما در این میان می توانید از ماهی ماکارل اقیانوس اطلس به دلیل خطر کمتر به میزان دلخواه مصرف کنید .

تونا:

نوع غیر پرورشی ماهی تن تا حدودی منقرض شده است اما نوع پرورشی آن در فروشگاه ها موجود است که با هورمون و آنتی بیوتیک تغذیه می شود نوع باله سیاه و آبی این ماهی حاوی جیوه است.

تیله ماهی:

تیله ماهی جیوه زیادی دارد و مصرف آن برای زنان و کودکان به هیچ وجه و مردان بیشتر از100 گرم ماهیانه توصیه نمی شود و احتمال مسمومیت در مصرف این ماهی بالا است و صید آن غیر قانونی می باشد .

دلار فیش:

دلار فیش که به اویل فیش هم معروف است به دلیل داشتن ماده ای به نام جمپیلوتکسین در بدن هضم نمی شود و باعث مشکلات گوارشی می شود اما مسمومیت آن خطری ندارد . برای کاهش ماده سمی آن بهتر است آن را کباب یا سرخ کنید

گروپر:

گروپر از ماهی های گرمسیری است و به دلیل داشتن جیوه فراوان مصرف آن توصیه نمی شود. این گونه از ماهی به دلیل صید بی رویه در خطر انقراض است .

اره ماهی:

یکی از دلایل نگرانی در رابطه با خوردن اره ماهی جیوه است به همین دلیل مصرف آن برای کودکان و زنان توصیه نمی شود.